ਗ਼ਜ਼ਲ

ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿ ਕੇ ਵੀ ਜਿਗਰ ਅੰਦਰ ਸਮਾ ਜਾਣਾ
ਮੁਹੱਬਤ ਵਿਚ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਖ਼ੁਦੀ ਅਪਣੀ ਮਿਟਾ ਜਾਣਾ

ਸਦਾ ਉਪਕਾਰ ਕਰਕੇ ਤੇ ਵਿਚਰ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਅੰਦਰ
ਕਿਰਤ ਕਰਕੇ ਜਗਤ ਤਾਈਂ ਸਹੀ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾ ਜਾਣਾ

ਬਹੁਤ ਵਿਰਲੇ ਤਿਰੇ ਮਾਰਗ 'ਤੇ ਜੋ ਨੇ ਚਲ ਰਹੇ ਬਾਬਾ !
ਤਿਰੇ ਬੇ ਦਾਗ਼ ਬਾਣੇ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾਗ਼ੀ ਬਣਾ ਜਾਣਾ

ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਤੇਲ ਦੇਂਦੇ ਨੇ ਜੋ ਵਸਤਰ ਪਹਿਨ ਕੇ ਨੀਲੇ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਹਰ ਮੌਲਦਾ ਟਾਣ੍ਹਾ ਸੁਕਾ ਜਾਣਾ

ਸਲੀਬਾਂ ਤਕ ਨਿਭਾਵਣ ਦਾ ਵਚਨ ਤਾਂ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ
ਨਹੀਂ ਸਾਂ ਜਾਣਦਾ ਇਕਰਾਰ ਤੋਂ ਮੈਂ ਹਾਰ ਖਾ ਜਾਣਾ

ਮਿਟਾ ਸਕਿਆ ਨਹੀਂ ਹਸਤੀ ਅਸਾਡੀ ਵੇਖ! ਅਬਦਾਲੀ
ਤਿਰਾ ਜਰਵਾਣਿਆਂ ਵਰਗਾ ਸਮਾਂ ਇਹ ਵੀ ਬਿਤਾ ਜਾਣਾ

ਹਰਫ਼ ਐਵੇਂ ਜ਼ੁਬਾਂ 'ਚੋਂ ਕਿਉਂ ਸਦਾ ਤੂੰ ਕੇਰਦਾ ਰਹਿਨਾ?
ਨਹੀਂ ਰਣਜੀਤ ਵਰਗੇ ਰਾਜ ਦੀ ਝਾਕੀ ਦਿਖਾ ਜਾਣਾ

ਵਕਤ ਦੀ ਵਿਦਵਤਾ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੈ ਸਾਊ ਬਣਾ ਦਿਤਾ
ਬਿਨਾਂ ਬੋਲੇ ਸੁਣੇ ਹੀ ਪੰਧ ਜੀਵਨ ਦਾ ਮੁਕਾ ਜਾਣਾ

ਸੁਪਨ ਦਿਲ ਵਿਚ ਸੁਨਹਿਰੇ ਰਾਜ ਦਾ ਤੂੰ ਰੱਖ ਐ ਸ਼ਾਇਰ!
ਲ਼ਤਾੜੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਸੁਰਗ ਹੈ ਇਕ ਦਿਨ ਵਸਾ ਜਾਣਾ

****