ਗ਼ਜ਼ਲ

ਜਦੋਂ ਫ਼ਰਿਆਦ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦਾ , ਝੁਕਾ ਕੇ ਸੀਸ ਕੀ ਕਰਨਾ
ਝੁਕਾਵਣ ਵਾਸਤੇ ਉਸਨੂੰ, ਤਲੀ 'ਤੇ ਸੀਸ ਇਹ ਧਰਨਾ

ਸੁਣਾਵਣ ਵਾਸਤੇ ਦੁੱਖੜਾ, ਗਿਆ ਹਾਂ ਜਦ ਕਦੇ ਵੀ ਮੈਂ
ਹਕੂਮਤ ਨੇ ਬਣਾ ਦਿਤਾ, ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਖੇਤ ਦਾ ਡਰਨਾ

ਜਿਦ੍ਹੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਸਜਾਈ ਸੀ, ਕਦੇ ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਕਲਗ਼ੀ
ਉਹੀ ਹੁਣ ਆਖਦਾ ਮੈਨੂੰ, ਧਰਤ ਤੋ ਹੈ ਫ਼ਨਾ ਕਰਨਾ

ਸਜਾ ਕੇ ਦੇਖ ਲਓ ਮੇਰੇ, ਵੀ ਸੀਨੇ  ਤੇ ਕਦੇ ਫ਼ੀਤੇ
ਕਰਾਂ ਜੇ ਬੋਲ ਨਾ ਪੂਰੇ, ਜਿਸਮ ਤੋ ਸਿਰ ਜੁਦਾ ਕਰਨਾ

ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਦਰਦ ਤੇ ਨਾ ਬਦਨ ਦੇ ਵਿਚ ਖ਼ੂਨ ਏਨ੍ਹਾਂ ਦੇ
ਕੁਹਾੜਾ ਬੀਰ ਏਨ੍ਹਾਂ ਦਾ, ਅਸਾਡੇ ਤੇ ਸਦਾ ਵਰ੍ਹਨਾ

ਹਕੂਮਤ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਜਦ ਵੀ, ਲਹੂ ਵਿਚ ਰਕਸ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਪਿਆਦਾ ਵੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਖ਼ੁਦਾ ਤੋਂ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਡਰਨਾ

****